Archiwum
Historii
Kobiet

Metropolitanka to grupa społeczna realizująca projekt pod tą samą nazwą. Naszymi działaniami chcemy tworzyć przestrzeń, w której wybrzmią głosy i doświadczenie kobiet z przeszłości i teraźniejszości Pomorza. Skupiamy się więc na zbieraniu narracji kobiecych i na ich podstawie prowadzimy edukację. Narracjom tym przyglądamy się i prezentujemy szerszej publiczności z perspektywy płci społeczno-kulturowej. Pracując z narracjami kobiet staramy się z jednej strony odsłaniać mechanizmy wykluczenia kobiet z historii i sfery publicznej. Z drugiej zaś strony chcemy, aby rozmowy i spotkania z nami, dzielenie się narracjami wzmacniało podmiotowość i sprawczość naszych rozmówczyń. Jednocześnie prowadzimy działania edukacyjne i popularyzatorskie: mówimy o roli kobiet na przestrzeni dziejów i o tym, co znaczyło być kobietą w danym czasie i miejscu.

Od 2010 roku zbieramy herstorie z terenów Pomorza. Pierwsze kroki Metropolitanki skierowałyśmy ku dawnej Stoczni Gdańskiej. Stworzyłyśmy trzy szlaki, które umożliwiają zwiedzanie tych terenów śladami związanych z zakładem kobiet. Jeden z nich umożliwia poznanie realiów pracy kobiet w stoczni. Opowiadamy o zawodach kobiecych, o sytuacji socjalnej i ekonomicznej robotnic. Drugi szlak pozwala na ujrzenie strajku z sierpnia 1980 roku z perspektywy jego uczestniczek. Tutaj mówimy o konkretnych osobach, bohaterkami tej trasy są m.in. Anna Walentynowicz i Alina Pieńkowska. Trzecia trasa to szlak śladem artystek, które pojawiły się na terenie stoczni po upadku zakładu. Szlaki powstały na podstawie wywiadów z robotnicami, działaczkami opozycyjnymi oraz artystkami. Przez trzy lata oprowadziłyśmy szlakami kobiecymi po terenach postoczniowych ponad 1600 osób.

W 2013 roku rozszerzyłyśmy naszą działalność i stworzyłyśmy również trasy po Starym i Głównym Mieście śladami działaczek polonijnych i prekursorek. Oprócz alternatywnych tras turystycznych prowadzimy również blog, edukujemy o przeszłości Stoczni i Gdańska w ramach dwóch edycji Akademii Stoczni w Gdańsku oraz Akademii Dawnego Gdańska, prowadziłyśmy spotkania w ramach Czytelni Herstorycznej oraz współpracujemy z Akademią Sztuk Pięknych i dr Bogną Burską, pod kierunkiem której studentki i studenci przygotowują wystawę prac inspirowanych naszym projektem.

Naszym partnerem od początku działalności jest Instytut Kultury Miejskiej.

Więcej: www.metropolitanka.ikm.gda.pl

Od września 2012 roku do końca sierpnia 2013 roku fundacja Feminoteka realizowała przy wsparciu Boeing Company projekt "Całej pensji i połowy władzy".  W rezultacie powstał barwny film dokumentalny i publikacja edukacyjna pod tym samym tytułem. Przedstawiają  losy pierwszych polskich sufrażystek, które walczyły i zabiegały o to, by Polki zajęły należne im miejsce na uniwersytetach, w polskim Sejmie, Senacie, na stanowiskach i w zawodach zarezerwowanych dotąd, ze względu na prestiż, tylko dla mężczyzn.

Ponadto, w publikacji czytelniczki i czytelnicy znajdą informacje o tym, jak od przełomu XIX i XX wieku po dziś dzień zmieniała się sytuacja kobiet w nauce, na rynku pracy, w polityce, w dostępie do sprawowania stanowisk i pełnienia ról społecznych, jakie niegdyś wydawały się zarezerwowane wyłącznie dla mężczyzn. Książka została opatrzona barwnymi  ilustracjami, osiami czasu ułatwiającymi porządkowanie wiedzy i  aneksem, w którym uwzględniono dzisiejsze regulacje prawne zapewniające kobietom i mężczyznom sprawiedliwy, równy dostęp do stanowisk i godnego wynagrodzenia za pracę.

Film można znaleźć na YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=RVblk2cnTdo także w wersji z angielskimi napisami: https://www.youtube.com/watch?v=-GEf0bUqaP4

Teksty są także dostępne w Wirtualnym Muzeum Historii Kobiet: http://www.feminoteka.pl/muzeum/.

Projekt badawczy Pracowni Krytyki Feministycznej Instytutu Filologii Polskiej UAM. Interesuje nas zgromadzenie, opracowanie i upowszechnienie wiedzy na temat udziału kobiet w kształtowaniu kultury literackiej regionu Wielkopolski w wieku XIX i XX. Przyjęta przez nas cezura czasowa związana jest głównie ze skupieniem uwagi na czasach emancypacji i stopniowego wzrostu udziału kobiet w życiu publicznym, opartego na zwiększającym się dostępie do edukacji, zdobyciu praw wyborczych i czynnego wspierania organizacji podziemnych. Współpraca z Interdyscyplinarnym Centrum Płci Kulturowej i Tożsamości UAM, w skład którego wchodzą osoby zainteresowane historią wychowania oraz badające działalność kobiet w wiekach dawnych, pozwala mieć nadzieję, że wkrótce słownik rozszerzy się także na wcześniejsze stulecia. Chciałybyśmy także uwzględnić pisarki najmłodsze, urodzone i tworzące w XXI wieku, czyli wpisać w projekt historycznoliteracki krytykę literacką. W grudniu 2012 roku nakładem Wielkopolskiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury ukazał się Wielkopolski Alfabet Pisarek pod redakcją Ewy Kraskowskiej i Lucyny Marzec, zawierający 50 poszerzonych haseł ze Słownika.

Wielkopolski Słownik Pisarek znajduje się pod adresem: http://bitly.pl/o0d18. 

Miasto Kobiet to jeden z modułów Breslau CV - projektu ratującego pamięć o wielokulturowej przeszłości Wrocławia. Historie zamknięte we wspomnieniach,  pamiętnikach, listach, przedmiotach codziennego użytku, a także przebojach z dawnych lat, zostają w tym projekcie wydobyte z zapomnienia. Inicjatywa łączy pamięć dawnych mieszkańców Breslau z wyobrażeniem o historii, jakie noszą współcześni mieszkańcy Wrocławia i regionu. Autorki projektu, Agnieszka Kłos i Joanna Kłos, dążą to tego, aby odsłonić pamięć o żywym, pulsującym mieście, bliskim wszystkim jego mieszkańcom bez względu na czas, w którym spędzali swoje dzieciństwo, dorastali i pracowali, lub w którym musieli opuścić miasto, wydobyć z niebytu opowieści pokoleń okaleczonych przez wojnę, bez politycznych odniesień do narodowości, wskazać wspólnotę doświadczeń, miejsc, o które na równi dbają przesiedleńcy i współcześni mieszkańcy, wreszcie - połączyć na mapie miejsca ważne, atrakcyjne dla różnych epok, tożsamości, pochodzenia i wychowania różnych kultur i narodowości, które rysowały doświadczenie miejsca. Miasto Kobiet ma stronę na Facebooku.

Krakowski Szlak Kobiet to projekt prowadzony przez Fundację Przestrzeń Kobiet od 2008 roku.
Celem projektu jest wzmocnienie zaangażowania obywatelskiego, zaangażowania na rzecz demokracji, społeczeństwa obywatelskiego oraz równości kobiet i mężczyzn poprzez edukację o historii / HERstorii kobiet, procesach emancypacyjnych i walce kobiet o równouprawnienie jako elemencie walki o demokrację.
Wielki dorobek kobiet działających w Krakowie na rzecz równości płci i demokracji wciąż pozostaje zapomniany.
Aby przypomnieć o walce kobiet – naszych Przodkiń, o prawa kobiet, w ramach projektów Polki, Żydówki - krakowskie emancypantki i Krakowski Szlak Kobiet prowadzimy działania badawcze i edukacyjne, starając się od-zyskać zapomnianą historię i dorobek krakowskich emancypantek dla wspólnej pamięci mieszkanek i mieszkańców Krakowa i Polski.
W ramach projektu m.in. wydałyśmy 5 tomów Przewodniczki po Krakowie emancypantek, kalendarze osobiste Historia kobiet na lata 2012, 2013, 2014, wyprodukowałyśmy grę planszową Krakowski Szlak Kobiet, zapraszamy na wycieczki po trasach Krakowskiego Szlaku Kobiet: śladami krakowskich emancypantek, krakowskich Żydówek, wybitnych krakowianek, krakowskich sióstr Virginii Woolf, prowadzimy warsztaty i seminaria historii kobiet, organizujemy spotkania w Czytelni dla Kobiet, prowadzimy blog Herstorie. 

Strona projektu: http://www.krakowskiszlakkobiet.pl/.

Fundacja na rzecz Równości i Emancypacji STER powstała w sierpniu 2014 roku. Jej główną misją jest upowszechnianie historii kobiet i dorobku ruchu kobiecego, a także przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na płeć i orientację seksualną, wiek i stan zdrowia, narodowość i rasę oraz działania na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn. Fundacja prowadzi działalność naukowo-badawczą i wydawniczą, łącząc ją z działaniami strażniczymi i rzecznictwem.

Fundacja została utworzona przez grupę badaczek, prawniczek, dziennikarek i działaczek na rzecz praw kobiet. „STER” nieprzypadkowo pojawia się w nazwie – nawiązujemy do legendarnego „Steru”, czasopisma polskich emancypantek i sufrażystek, wydawanego przez Związek Równouprawnienia Kobiet Polskich. W działaniach Fundacji historia będzie się przeplatała ze współczesnością.

W naszych działaniach przyświeca nam motto z artykułu wstępnego do „Steru”:

„W tej arcymozolnej i trudnej pracy cóż powinno nam być sterem? Zgłębianie przeszłości, obiektywne badanie zjawisk, jakie nam dzisiejsza doba przynosi, zestawienie zdobywanych przez naukę pewników, a nade wszystko traktowanie całej sprawy nie z punktu widzenia kompromisów, lecz etyki i prawdy oraz rzetelnej sprawiedliwości” (30 listopada 1895).

Więcej: http://www.fundacjaster.org.pl/. 

Projekt poświęcony warszawskiej dzielnicy Muranów realizowany przez Kolektyw UFA w latach 2009–2010. Celem było wspólne zbadanie historii tej części Warszawy i przyjrzenie się jej z perspektywy kobiet.

Beneficjentkami projektu były Seniorki, przede wszystkim te, zamieszkujące Muranów. Działania w projekcie prowadzone były dwutorowo: teoretyczne – wykłady i spacery mające na celu przybliżenie historii dzielnicy oraz praktyczne – z obsługi aparatu fotograficznego czy sitodruku. Wszystkie zebrane kompetencje, umiejętności i przede wszystkim wiedza, posłużyły Uczestniczkom projektu do stworzenia emocjonalnej mapy dzielnicy. W trakcie projektu miały miejsce też dwa wydarzenia otwarte. Pierwszym był wernisaż wystawy zdjęć wykonanych przez Uczestniczki projektu, zatytułowanej „Mój Muranów”, drugim zaś prezentacja emocjonalnej mapy dzielnicy. Oba te wydarzenia stworzyły przestrzeń nie tyle do wymiany wrażeń, co ulokowały Uczestniczki w pozycji artystek i specjalistek od Muranowa.

Projekt doczekał się drugiej części. W 2011 roku grupa ponownie się zebrała, by tym razem międzypokoleniowo i za pomocą komiksu opisać historię kobiet Muranowa. Projekt Warkocze M. zakończył się wydaniem publikacji pod tym samym tytułem, zawierającej komiksy Uczestniczek oraz część nazwaną „szkicownik”, zawierającą refleksje dotyczące dzielnicy i wrażenia z pracy w grupie międzypokoleniowej. Oba projekty nastawione były na poznanie historii kobiet przez historię zapomnianych, głównie: Żydówek, robotniczek, działaczek społecznych.

Projekt zrealizowany w ramach ogólnopolskiego programu Towarzystwa Inicjatyw Twórczych ę „Seniorzy w Akcji” ze środków Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.

„Stocznia jest kobietą…” to projekt realizowany w Gdańsku przez Stowarzyszenie Arteria od 2013 roku. Pierwsze dwie edycje nosiły podtytuł "Opowieści kobiet ze Stoczni Gdańskiej", trzecia – obecna odsłona nazywa się "Projekt seniorek i seniorów". Partnerem projektu, który wyrósł z dorobku “Metropolitanki”, jest Instytut Kultury Miejskiej.Od początku ideą projektu było zbierania historii mówionych kobiet i mężczyzn związanych ze Stocznią Gdańską w celu upowszechniania wiedzy o pracy kobiet w tym zakładzie. Nagrane relacje dotyczą przede wszystkim zakładowej codzienności i odkrywają rolę pracownic, które stanowiły nawet ⅓ zatrudnionych w kilkunastotysięcznej Stoczni. Do tej pory udało się zebrać ponad 25 relacji.

Rezultatem pierwszej edycji są audioprzewodnik i mapa, które można bezpłatnie pobrać ze strony stowarzyszenia. Audioprzewodnik stanowi propozycję godzinnego spaceru złożonego z fragmentów wypowiedzi dawnych pracownic i pracowników. Uzupełnienie stanowi mapa, na której zaznaczone są miejsca, o których opowiadają. W grudniu 2014 roku premierę miały dwa słuchowiska: "Wodowanie statków w Stoczni Gdańskiej" i "Zawody kobiet - część pierwsza". To drugie – opisujące zawody, które były wykonywane przez kobiety – ma na celu uwypuklenie roli kobiet w stoczni i danie im przestrzeni do opowiedzenia o swoim zawodowym życiu swoimi słowami. Zebrany materiał pozwolił przedstawić zawód strażaczki, suwnicowych, sprzątaczek oraz pracownic służby zdrowia (lekarek, pielęgniarek, laborantek).

Trzecia edycja projektu zakłada aktywizację pomorskich seniorek i seniorów na gruncie społecznym i cyfrowym popzez serię warsztatów m.in. z zakresu obsługi komputera oraz tabletu. Dawne pracownice i dawni pracownicy zaproszeni zostali do współtworzenia aplikacji mobilnej, słuchowisk, publikacji oraz tras spacerowych po terenach postoczniowych. Szczególny nacisk położony jest na dalsze gromadzenie opowieści kobiet oraz o kobietach Stoczni. Projekt potrwa do marca 2016 roku.

Więcej: http://art-eria.pl

Jeżeli miasto może mieć płeć, to Łódź z pewnością jest kobietą. Na stu mężczyzn przypada tu aż sto dwadzieścia kobiet – ale nie chodzi tylko o liczby. W dużej mierze to dzięki kobiecej pracy w „lekkim” przemyśle włókienniczym miasto wyrosło i rozwijało się w imponującym tempie.

Łódzka herstoria na pierwszy rzut oka pozostaje jednak niewidoczna. W całym Śródmieściu nie ma ani jednej ulicy, której patronką byłaby kobieta. Nie mamy alei Włókniarek, lecz aleję Włókniarzy. To drobiazg, ale takie drobiazgi kształtują – bardziej niż podręczniki szkolne – świadomość historyczną. Młodsze pokolenia nie pamiętają już huku maszyn dobiegającego zza okien fabryk czy strajków oraz marszów głodowych pracownic zakładów włókienniczych.

Kolektyw „Kobiety znad Łódki” powstał, aby wydobyć historię łodzianek z cienia. To nieformalna grupa ok. 10 osób, którą współtworzą przewodniczki po Łodzi, lokalne aktywistki, naukowczynie. Jedną z jej inicjatyw było powołanie do życia Łódzkiego Szlaku Kobiet. Bohaterek Szlaku jest wiele, tutejsza herstoria to nie tylko włókniarki, lecz także m.in.:

- awangardowe artystki (Katarzyna Kobro, Alina Szapocznikow),

- wojowniczki (często porzucające tradycyjne role płciowe, np. Halina Kłąb-Szwarc – patriotka i kobieta szpieg, Maria Piotrowiczowa – bohaterka powstania styczniowego, która zginęła w walce, będąc w bliźniaczej ciąży),

- literatki (np. Chava Rosenfarb, uważana za najlepszą pisarkę i poetkę piszącą w jidysz po II wojnie światowej, jej książki nie doczekały się dotąd przekładu na język polski),

- zaangażowane społecznie lekarki (Alina Margolis-Edelman, Michalina Wisłocka).

„Kobiety znad Łódki” działają od 2012 roku. Zorganizowały m.in. wystawę poświęconą farmaceutkom, spotkanie z działaczkami opozycji demokratycznej w PRL, „Kobiece Zaduszki”, herstoryczne obchody Święta Niepodległości, kilkanaście otwartych spacerów po mieście. Kolektyw organizuje także performatywne czytania prozy polskich pisarek, wydobywając z niej feministyczne przesłanie.

Od 2008 roku Stowarzyszenie Wiejskie „Zielona Przestrzeń” (www.zielona.org) realizuje działania w zakresie badania i odzyskiwania historii kobiet wiejskich. Inspiracją do powstania portalu kobietynawsi.pl była chęć odczarowania Kół Gospodyń Wiejskich, które w świadomości społecznej często funkcjonują jako relikt PRL-u. Ich rodowód sięga jednak dużo dalej. W roku 1877 Filipina Płaskowicka założyła we wsi Janisławice pod Skierniewicami pierwszą tego typu grupę. Od kilku lat Koła Gospodyń Wiejskich przeżywają prawdziwy renesans. Tam, gdzie ich nie było powstają nowe, te których działalność wygasła, przywracane są do życia. W niektórych działa już czwarta generacja kobiet.

W witrynie Kobiety na Wsi (http://kobietynawsi.pl/Gospodynie) zaprezentowany jest dorobek oraz historia ponad stu Kół Gospodyń Wiejskich z całej Polski. Opisy wzbogacone są nagraniami audio oraz video. Użytkowniczki mają możliwość samodzielnego zaprezentowania swojej grupy lub inicjatywy i prowadzenia wirtualnej kroniki działań, z czego systematycznie korzysta kilkanaście grup. Dział „Portrety" (http://kobietynawsi.pl/Portrety) to kolekcja dobrych praktyk. Przedstawia lokalne liderki, kobiety odważne, bezkompromisowe i pełne pomysłów. Tym, co je łączy jest niemożność pozostawania bezczynnymi. Swoją aktywnością zarażają sąsiedztwo, a wraz z nimi rozwija się ich wieś. W „Muzeum" (http://kobietynawsi.pl/Muzeum) odtwarzamy i wydobywamy z niepamięci sylwetki lokalnych działaczek społecznych z XIX i XX wieku. Pamięć o nich ginie często wraz z tymi, którzy je znali, albo w trudno dostępnych archiwach rodzinnych, co sprawia, że świadomość dawnego dorobku kobiet na rzecz rozwoju społeczności jest bardzo niepełna. Naszym celem jest pokazanie, że aktywność kobiet na wsi ma swoją ciągłość.

Kontakt: Małgorzata Kowalska, info@zielona.org

Projekt Milanowianki został ‚zainicjowany w 2013 roku jako oddolna inicjatywa dla kobiet o kobietach z Milanówka. Pomysłodawczynią …i koordynatorką …projektu jest Agnieszka Ostrowska – life coach, trenerka rozwoju osobistego i działań artystycznych. Od 2015 r. projekt współprowadzi także Daria Selka-Bonna - artystka plastyk, kuratorka milanowskiej Galerii Matulka.

Milanowskie Centrum Kultury przyjęło Milanowianki pod swój dach, użyczając im przestrzeni Galerii Matulka na spotkania, miejsca na stronie internetowej oraz wsparcia organizacyjnego i finansowego. Dzięki dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2014 roku skromna inicjatywa rozrosła się ™do rozmiarów kilkunastoosobowej międzypokoleniowej grupy kobiet, publikacji książkowej Milanowianki, Milanowskiego Szlaku Kobiet i cyklu warsztatów edukacyjnych dla szkół‚ prowadzonych przez uczestniczki projektu.

Celem projektu Milanowianki jest przywrócenie pamięci i wiedzy o kobietach mieszkających, tworzących i pracujących w Milanówku od zarania jego dziejów do czasów współczesnych. Inspiracją… do powstania projektu były działania krakowskiej Fundacji Przestrzeń „Kobiet w ramach projektu Krakowski Szlak Kobiet. Także przypomnienie postaci i dzieł‚a milanowskiej fotografki – Felicji Witkowskiej, której życie i dorobek – na długie lata zapomniane – ożyły podczas Festiwalu Otwarte Ogrody 2013, dało dodatkowy impuls do uruchomienia projektu.

Gdy popatrzymy na historię ™Milanówka, widzimy, że barwnych i twórczych postaci kobiet było wiele. O niektórych z nich wiemy więcej – o Walerii Morozowicz czy Marii Morozowicz-Szczepkowskiej. Jednak większość skrywa zasłona zbiorowej niepamięci. Kobiety skupione wokół ‚Milanowianek to osoby, dla których Milanówek jest ważnym miejscem na mapie życia, pracy i twórczości. To kobiety, które wierzą, że oddolne działania mają duży wpływ na kształtowanie charakteru i klimatu Milanówka. Każda z uczestniczek projektu opracowuje sylwetkę ™wybranej przez siebie bohaterki – kobiety z Milanówka. Opracowania mogą mieć charakter literacki, graficzny, malarski, fotograficzny czy komiksowy, zakłada się ™pełną …dowolność form i stylów. 

W efekcie I edycji projektu powstała w 2014 roku książka Milanowianki – pierwsza publikacja w całości poświęcona kobietom Milanówka. Został także wytyczony szlak miejskiej wycieczki Milanowski Szlak Kobiet, będący dopełnieniem w przestrzeni miejskiej opowieści o kobietach z Milanówka. Po sukcesie pierwszej edycji i książki Milanowianki, wydanej przez Milanowskie Centrum Kultury, znacznie wzrosło zainteresowanie przedsięwzięciem. Milanowianki rozpoczynają …prace nad stroną… internetową. Już wkrótce wszystkie informacje o projekcie znajdziemy na www.milanowianki.pl. 

Projekt Koniński Szlak Kobiet powstał z potrzeby opowiedzenia równoległej do dziejów miasta historii jego mieszkanek. Chciałyśmy pokazać i przypomnieć sylwetki kobiet, które odegrały istotną rolę w rozwoju Konina i odcisnęły swój ślad na jego mapie – jako lokalne działaczki, twórczynie, fundatorki. Poprzez losy naszych bohaterek opowiadamy również historię kobiet, tę nieobecną na kartach podręczników, niewidoczną w szerokiej perspektywie dziejów państw i miast, ukrytą za życiorysami mężczyzn.

Podążając Konińskim Szlakiem Kobiet, odkrywamy tę inną – mniej znaną – historię miasta.  Przypominamy o wielokulturowości przedwojennego Konina, miasteczka zamieszkiwanego przez Polki, Żydówki, Niemki, Rosjanki. Opowiadamy historie, które stały się literackim tworzywem. Zaglądamy do kamienic, świątyń, szkół, miejsc, gdzie toczyło się życie znanych i nieznanych koninianek.

W ramach projektu przygotowana została wystawa prezentująca sylwetki dziewięciu bohaterek Szlaku. Wystawa pokazywana była w instytucjach kulturalnych i szkołach ponadgimnazjalnych. Jednym z działań projektowych były również warsztaty twórczego pisania. Chciałyśmy w ten sposób zachęcić mieszkanki Konina do zwrócenia się w stronę rodzinnych historii i wspomnień, do spisywania losów swoich przodkiń i swoich własnych.

Projekt Koniński Szlak Kobiet realizowany był przez Stowarzyszenie ONA Otwarta – Nowoczesna – Aktywna od kwietnia do listopada 2013r. Współfinansowany z budżetu Województwa Wielkopolskiego. 

Strona projektu: http://koninskiszlakkobiet.pl/. 

Wirtualne Muzeum Historii Kobiet jest projektem Fundacji Feminoteka, w skład którego wchodzi stworzenie internetowego miejsca edukacyjno-historycznego oraz opracowywanie biogramów kobiet w formie wystaw tematycznych.

Celem projektu jest zachowanie pamięci o Polkach, które przyczyniły się do rozwoju historii, zarówno powszechnej, jak i lokalnej. Nie ma znaczenia, czym się zajmowały i w której z dziedzin były nowatorkami. Mamy tu więc literatki, działaczki społeczne, polityczki i filantropki. Są też bohaterki życia codziennego, tancerki kabaretowe czy sportsmenki. Wszystkie te kobiety łączą takie cechy charakteru jak niezależność myślenia, odwaga i przełamywanie schematów. Niestety, ich wspólną cechą jest także zapomnienie i nieobecność na kartach historii.

Adres Wirtualnego Muzeum Historii Kobiet: http://www.feminoteka.pl/muzeum/.

Wizją Stowarzyszenia Kobiet Konsola jest Polska, w której kobiety i mężczyźni mają równe prawa i równe szanse. Polska, a w szczególności Poznań i Wielkopolska, w której nie ma dyskryminacji oraz przemocy ze względu na płeć. 
Misją Stowarzyszenia Kobiet Konsola jest:
- działanie na rzecz równości kobiet i mężczyzn,
- zwalczanie dyskryminacji ze względu na płeć,
- przeciwdziałanie przemocy wobec kobiet,
- upowszechnianie wiedzy na temat praw kobiet,
- propagowanie myśli feministycznej i wzmacnianie kobiet poprzez działania społeczne, nawiązywanie partnerstw na szczeblu lokalnym, rzecznictwo i inicjowanie przemian, których efektem będzie wyrównanie praw i szans kobiet.
Stowarzyszenie zarejestrowano 11 października 1999 roku, ale jego założycielki (Izabela Kowalczyk, Marta Maciejewska, Justyna Magdziarz, Klaudia Snochowska-Gonzales, Katarzyna Spychalska) działały jako grupa nieformalna już od 1997 roku.

Więcej: http://konsola.org.pl/. 

W 2015 roku Fundacja HerStory rozpoczęła realizację prekursorskiego w Lublinie projektu „(Nie)znane herstorie Lublina – artystyczne i kulturowe szlaki lublinianek”, stanowiącego próbę przywrócenia pamięci o wybitnych lubliniankach, o których trudno przeczytać w podręcznikach historii, a które odegrały ważną rolę w rozwoju miasta. Innymi słowy, jest to rekonstrukcja kobiecej wizji miasta, podkreślająca rolę kobiet w kreowaniu rzeczywistości zarówno w przeszłości, jak i teraźniejszości. Wśród zaplanowanych działań znalazły się:

- cykl szkoleń w ramach „Akademii Herstorii” – warsztaty merytoryczne podejmujące zagadnienie herstorii, storytelling i oral history – historie/herstorie mówione; praca z kamerą, multimediami, montaż materiału filmowego;

- stworzenie unikatowej trasy oprowadzania – fizycznie istniejącego szlaku ulicami miasta, w którym szczególny punkt zostanie położony na wkład kobiet, miejsce kobiet w przestrzeni miejskiej, ich rolę w kreowaniu Lublina – dawniej i dziś;

- organizacja 10 spotkań (wieczorów herstoryczych) –wokół biografii (nie)znanych lublinianek działających na rzecz rozwoju przestrzeni artystycznej i kulturalnej Lublina;

- przygotowanie "Przewodniczki po artystycznych herstoriach Lublina" – będącej multimedialną publikacją, w której znalazły się biografie wybranych działaczek z Lublina wraz z opisami ich działalności;

- prowadzenie kampanii internetowej na Facebook – specjalny fanpage Lubelskie Szlaki Herstoryczne, dedykowany lubelskim herstoriom. Znajdą się na nim wspomnienia oraz noty o ważnych lubliniankach.

Twórczyniami projektu są: Lena Bielska, Julita Maciocha, Katarzyna Zabratańska. Przedsięwzięcie, dofinansowane ze środków UM Lublin zostało objęte matronatami/patronatami Gazety Wyborczej Lublin, Radia Lublin oraz Pełnomocniczki Wojewody Lubelskiego ds. Równego Traktowania – Pani Agnieszki Kowalskiej-Głowiak.

Strona projektu: http://fundacjaherstory.org/nieznane-herstorie-lublina-artystyczne-i-kulturowe-szlaki-lublinianek/.